به این ده مکان نروید، اگر بیماری ترس دارید!!!!
اگر شما مبتلا به بیماریهای ترس هستید به این ده مکان نباید بروید:
اگر شما از تاریکی، رعد و برق، فضاهای زیر زمینی و « دلخوشیهای » ترسناک وحشت دارید، ما پیشنهاد می کنیم که از این ده مکان اجتناب کنید مگر اینکه مقاصدی دوست داشتنی برای شما باشند.
اگر شما از تاریکی، رعد و برق، فضاهای زیر زمینی و « دلخوشیهای » ترسناک وحشت دارید، ما پیشنهاد می کنیم که از این ده مکان اجتناب کنید مگر اینکه مقاصدی دوست داشتنی برای شما باشند.
رعد و برق در آسمان باعث واکنش شدید فیزیکی در افراد مبتلا به آسترافوبیا – ترس از تندر و رعد و برق- می شود. بدترین جا برای افراد میتلا به سیندرم هندز، دلتای کاتاتومبو در ونزوئلا است، که در ان طوفانی عظیم تقریبا هر شب بر روی رودخانه کاتاتومبو برپاست. رعد و برق هر شب 10 ساعت بطول می انجامد.و برآورد شده است که میلیونها رعد و برق در سال ضربه می زند. برخی از آژانس های مسافرتی ، تورهایی برای تماشای رعد و برق در این منطقه دارند.
دلقکها: برخی از انها یک منبع ثابت خنده و شاید هم ترسی بی پایان هستند. درشهر کوچک بارابو ، واقع در ویسکانسین، افراد مبتلا به بیماری ترس از رنگ یا کالرفوبیا که ترس از دلقکها است ، نروند. این شهر در قرن 19، نام شهر سیرک را به خود گرفت زیرا مقر چندیدن سیرک از جمله سیرک برادران رینگ لینگ بود. امروز، به عنوان خانه ای برای سیرکهای جهان باقی مانده است، در این شهر یک مجموعه موزه شامل بزرگترین کتابخانه حاوی اطلاعات سیرک در ایالات متحده وجود دارد.
در حال حاضر کارهای زیادی در بارابو انجام می شود( از جمله موزه راه آهن و یک مرکز نجات بزرگ گربه )، مراقب باشید: مصنوعات سیرک گاهی اوقات بخشی از جشنواره شهر هستند و رژه می روند.
هنگامیکه شما ترس شدیدی از ارتفاع دارید، بهترین نما، همیشه سطح زمین است. و چون ارتفاع ها همه جا هستند، از پرواز که خودش سرگرم کننده است گرفته تا جذاب ترین فعالیتها نظیر قدم زدن بر روی صخرههای ساحلی و نماهای اسمان خراش های شهر- برای بیماران ترس از ارتفاع، دردآور است و شامل لحظات وحشت آوری است که در سایه حتی پر افتاب ترین تعطیلات ، هم وجود دارد.
حتی ممکن است از بهترین سیستم پارک ملی با ترس از ارتفاع لذت ببریم، ارتفاع ترسها باید در نظر بگیرند که به طور کلی پرش از گراند کانیون ، و به طور خاص حتی قدم زدن بر روی گراند کانیون را تصور کنند، به صورت راهروی شیشه ای 4000 فوتی در حدود عمق باریک دره.
نایکتوفوبیا، معمولا به عنوان ترس از تاریکی شناخته می شود. در دوران کودکی رایج است اما در بزرگسال نیز ممکن است با یاد آوردن احساس ترس شبانه شایع باشد. در هر زمستان، نایکتوفوبیا همانند پتوی شبهای قطبی شمال دور، در تاریکی مطلق برای چند روز تا چند هفته ادامه پیدا می کند. ترومزو در نروژ یکی از بهترین نقاط جهان برای دیدن چراغهای شمالی است.
بیشتر شبهای قطبی این فصل که از 21 نوامبر تا 21 ژانویه ادامه دارد، در خود جشنواره های و رویدادهای فرهنگی را جای داده است. این دوره از تاریکی و گرگ ومیش هوا ممکن است برخی را بترساند، اما جغدهای شب و دسته های مردم با صحنه ای از زندگی شبانه در فصل زمستان شاد می شوند.
آکوافوبیا یا ترس از آب است. زندگی با رنج اسان نیست. به خصوص در ونیز، واقع در ایتالیا که آب در همه جا است. باید برای عبور و مرور در شهر از آب عبور کنی، حتی برای یک دفعه. تقریبا دور بودن از اب و عبور از کانالهای کوچک و بزرگ غیر ممکن است. در این شهر بدون ماشین، اتوبوسهای آبی و تاکسی ها در آب راه های اصلی شهر هستند.
پل خیابان کنگره آستین، آزمون نهایی برای بازیابی چیروتوفوبها است. در چند شهر دیگر هم چنین ترسی وجود دارد و البته همه ممکن است از خفاش ها بترسند. در شبهای بین ماهها مارس و اکتبر، در هنگام غروب آفتاب جمعیت زیادی از خفاشها در حدود 1.5 میلیون خفاش دم آزاد مکزیکی خانه شان را که در زیر پل است را ترک می کنند و مانند نوار سیاه و سفیدی که چرخان است در آسمان ظاهر می گردند.
نمی دانم آیا شما کلاستروفوبیک هستید یا نه؟ اینجا یک تست است: تصورکنید که از فضاهای باریک نه بزرگتر از پهنای باسن برای رسیدن به فضاهای کوچکتر می خزید. احشا گریزی به فضاهای کوچک از جمله شایع ترین ترسها می باشد و برای مبتلایان، شنیدن کلمه « هراس از مکانهای بسته» تنفس را مشکل میسازد. غار نوردی، از سرگرمی های مورد علاقه کلاستروفوب است، به همین دلیل افراد مبتلا باید مطمئن شوند در بالای سطح زمین در بوداپست مجارستان هستند. در زیر خیابانهای این شهر سیستم غارنوردی Palvolgyi- Matyashegyi بزرگ است.
جوندگان پر هیجان شهری با کلاه های ایمنی چراغ دار راه خود را از طریق دخمه های پر پیچ و خم زیر زمینی پیدا می کنند. کلاستروفوبها می توانند روی سطح زمین بمانند و قهوه خود را مزه مزه کنند. اینجا همه برنده اند.
هیچ کس دوست ندارد توسط خرچنگ باریکی که در اقیانس سرگردان است گاز گرفته شود. اما افرادی که شدیدا از سخت پوستان می ترسند، همین به اندازه کافی می تواند رفتن به ساحل انها را خراب کند. حتی فکر دیدن یک خرچنگ هم ممکن است خارج از تحمل انها باشد. به همین دلیل افرادی که دچار این ترس می شوند هرگز نباید به جزیره کریسمس استرالیا در ماه اکتبر یا نوامبر بروند. در این زمان جمعیت خرچنگ قرمز که سالها به این جزیره مهاجرت می کنند و خود را از جنگل انبوه به ساحل می رسانند زیاد است. میلیونها تن خرچنگ، هر کدام به اندازه پنج اینچ در سراسر جزیره پخش می شوند و مانند سیل از جاده ها و صخره های پوسته پوسته شده برای رسیدن به اقیانوس عبور می کنند.
ترس از مکانهای باز، ترس از خلوتی و ترس از جمعیت، انواع مختلفی از ترس در رابطه با جمعیت هستند. مهم نیست که شما ان را چه می نامید، اگر فقط بدانید که فشار جمعیت در اطراف شما ، سبب سقوط و دستپاچگی شما می شود، از حضور در جاهای پر ازدحام و شلوغ اجتناب می کنید.
از سال 2013، 28 شهر در سراسر جهان، با معیار داشتن جمعیتی بیش از 10 میلیون نفر، شهربزرگ شناخته شده اند. و این درحالی است که در برخی از این مناطق جمعیت شهری بسیار بیشتر از دیگران است بمبئی در هند که تراکم جمعیت فوق العاده بالا است، شلوغی ای که ان را هرکز در آمریکای شمالی تجربه نکرده اند.
ایا فکها مقصرند یا غریزه اولیه برای بقا باعث ترس شدید از کوسه ها شده است. شکی نیست که ترس از کوسه به طور جدی می تواند تعطیلات ساحلی، غروب دریا و گردش با کشتی تفریحی سه ساعته را خراب کند. افرادی که ترس از کوسه دارند نباید به جزیره گوآدالوپ مکزیک بروند مگر اینکه این ترس خود را درمان کرده باشند. آبهای ان به خاطر داشتن کوسه بزرگ سفید مشهور است.
مترجم: معصومه صالحی وزیری
منبع: www.smartertravel.com
+ نوشته شده در ساعت توسط سیدفرشیدغزنینی هاشمی
|
سیدفرشید غزنینی هاشمی