این روش از نظر سرعت اجرا، هزینه‌ی قابل‌قبول، انطباق سریع و آسان با شرایط سایت‌های گوناگون، بی‌نیازی از ماشین‌آلات سنگین، اجرای سریع و مطمئن عایق...



این روش از نظر سرعت اجرا،‏ هزینه‌ی قابل‌قبول،‏ انطباق سریع و آسان با شرایط سایت‌های گوناگون،‏ بی‌نیازی از ماشین‌آلات سنگین،‏ اجرای سریع و مطمئن عایق رطوبتی و تداخل نداشتنِ سازه‌ی نگهبان با عملیات اصلی ساختمان، از مناسب‌ترین روش‌های پایدارسازیِ جداره‌ی گودبرداری به شمار می‌رود.
 


 

 
نام مقاله :
پایدارسازیِ جداره‌های گودبرداریِ عمیق به روش میخ‌کوبی در مناطق شهری
 
پدیدآورنده :
مهندس عزت‌الله تقی‌زاده قهی
 
چکیده :
با افزایش تراکم در عرصه‌های محدود و در نواحی پرتراکم شهری،‏ شمار طبقات زیرزمین و عمق گودبرداری افزایش می‌یابد. برای طراحی پایداریِ جداره‌های گودبرداری، باید این اطمینان وجود داشته باشد که یک ضریب ایمنی کافی برای مدت عمر سازه‌های پایدارکننده وجود دارد.
روش مناسب گودبرداری با توجه به شرایط و جنس خاک،‏ سطح آب زیرزمینی،‏ عمق و ابعاد گودبرداری،‏ موقعیت و چه‌گونگی قرارگیری محل گود،‏ موقعیت و شرایط ساختمان‌های کناری،‏ لرزه‌خیزی منطقه،‏ الزامات قانونی ساختگاه،‏ اصل تأمین ایمنی کامل مستحدثات مجاور و به‌ویژه انسان‌ها،‏ هزینه‌های پایدارسازی،‏ هزینه‌های ناشی از گسیختگی و یا تغییر شکل جداره‌های گودبرداری و مشکلات و محدودیت‌های اجرایی انتخاب می‌شود.
روش میخ‌کوبی دارای مزیت‌های نسبی درخور توجهی‌ست. این روش از نظر سرعت اجرا،‏ هزینه‌ی قابل‌قبول،‏ انطباق سریع و آسان با شرایط سایت‌های گوناگون،‏ بی‌نیازی از ماشین‌آلات سنگین،‏ اجرای سریع و مطمئن عایق رطوبتی و تداخل نداشتنِ سازه‌ی نگهبان با عملیات اصلی ساختمان، از مناسب‌ترین روش‌های پایدارسازیِ جداره‌ی گودبرداری به شمار می‌رود.
محدودیت‌های این روش نیز عبارت‌اند از: وارد شدن به محدوده‌ی مالکیت قطعاتِ مجاور محل گودبرداری،‏ امکان ایجاد تغییر مکان‌های افقی و عمودی در دیواره‌های خاکِ میخ‌کوبی‌شده در زمین مجاور گود و احتمال ترک‌خوردگی در ساختمان‌های کناریِ گود.
 
کلیدواژه‌ها :
ریسک ، ضریب ایمنی ، پایدارسازی ، گودبرداریِ عمیق ، الزامات قانونی ، میخ‌کوبی.